Boza – Murat Demirtaş

Benim çocukluğumda boza içmeye Vefa’ya gidilirdi. Kış geceleri “booooza”cı gezerdi sokaklarda. Biz pek itibar etmezdik, biraz sulu olurdu o bozalar. Anadolu yakasında olmamıza rağmen sadece boza içmek için o eski dükkanın kocaman ahşap kapısına varırdık. Duvarlardaki ve yerlerdeki çiniler, marmara mermerinden tezgah, yine mermerden kocaman bir havanı andıran ve içerisine boza konulan kasenin soğukluğuna rağmen  ahşap doğramalar, sandalyeler , tezgah mobilyaları ısıtırdı sanki içimizi. Hele ki karlı bir kış gecesi bir tanıdığın arabasına ailece doluşup gidilince ayrı bir keyif olurdu boza içmek. Bir kere de Kadıköy’de bir pastaneye gittiğimizi hatırlıyorum, sanıyorum Altınoğlu Pastanesi idi.

      Bizim evde bir de yeşil kalın bir cam boza şişesi olurdu. Boza istenildiği zaman ya da birisi bir iddiada kaybettiğinde, ceza niyetine o koca şişe, bir file ya da bez bir torbaya konulur ve doldurulurdu. Hep beraber bardaklara doldurulur, üzerine zevkine göre tarçın ve elbette bolca leblebi  ile içilirdi. Koyu halinden sebep içmek ile yemek arasında bir eylem olurdu aslında. Bir kaşık yardımı ile dibine kadar da bitirilirdi. Hatta o da yetmez, biz çocuklar dilimiz erdiğince bardağın içi yalar, en son da parmak yardımıyla bardak tertemiz olana dek keyiflenilirdi.

      Bozayı çok seviyoruz ama artık o da paketlenen her şey gibi  evimizden uzaklaştı. İçmek istesek bile artık çoğu boza, bol şekerli bir içecek sadece. Şimdi bizden bu eski içeceği uzaklaştıran tüm bozacılara gitsin bu serzenişler.

      Efendim, yıllar sonra ilk defa bugün evde boza çalışmaları başlıyor.Geçen hafta Eren boza istedi ancak  elim varmadı bir türlü. Hemen bir adım atalım istedim.

      Çeşitli tahıllarla yapılırmış boza. Bizim bildiğimiz daha çok darıdan yapılanı. Fazla vakit kaybetmeden evde, elimizde kalan son üveyik buğdayı ile ufak bir başlangıç yapalım istedim ve bir barak buğdayı  suya koydum. Daha sonra bir lezzet taraması yapar, mısırı, arpası, darısı ne bulursak bozalarız. Temiz üretilmiş, yerel tohumları toz şeker kullanmadan fermente etmek amaç.

      Bu yazıyı yazdığım süreçte boza denemeleri devam ediyor. Evde her hafta farklı bir ya da birkaç boza tadımı yapıyoruz ailece. Bu çalışmaların sonucunda, sonraki yazı bir boza tarifi de içerecek.

      Tek korkum , olur da güzel bozalarsak, Fı-rı-nım-dan Booozaa diye sokaklara çıkmayayım. Yok yok bence boza aşkına atlar gelirsiniz muhabbete.

Bu yazı firinimdanekmekler.com/ dan alınmıştır

.

Murat Demirtaş