[2017’nin filmleri] Size göre farklı, bize göre sıradan kafalar* – Ateş Alpar

Benim için 2017 vizyonunun en iyi filmleri, içinde güneş tutulması olan filmler olabilir..

 

* Kare (The Square, Ruben Östlund)

Christian, Stockholm’de bir modern sanat galerisinde çalışmaktadır ve projelerinden biri de The Square olarak adlandırılan alandır. Bu alan büyük bir toplumda farklı katmanlardan, farklı sosyal sınıflardan gelen insanların küçük bir yansımasıdır ve Christian ziyaretçileri insanlara güvenmeli mi güvenmemeli mi sorusu ile iki farklı yoldan birini seçmeye davet etmektedir ve bu soru bizi tüm film boyunca takip eder.

Politik ve sosyal bir çerçevede inceleyen bir film.

* Ay ışığı (Moonlight, Berry Jenkins)

İnsan ilişkileri ve insanın kendini keşfetmesi hakkında zamansız bir film. Film, genç siyahi bir adamın çocukluğundan yetişkinliğe kadar Miami’nin zor bir mahallesinde, hayatta kendine yer edinme savaşını ve büyüme hikayesini anlatıyor.

Eşcinsellik ve siyahi dünyanın anlatamadığı ”kıvrımlar’… derinden gelen bir hikaye.

* Hizmetçi (Hand Maiden, Park Chan-Wook)

Kendisine büyük bir miras kalmış asilzade Hideko, onun servetine göz dikmiş bir dolandırıcı Fujiwara, dolandırıcı tarafından tutulmuş, hizmetçi görünümlü yankesici Sook-hee ve asilzadenin velisi ve amcası Kouzuki etrafında gelişen bir hikaye. Film, Sarah Waters’ın romanı Fingersmith (2002)’in modern bir uyarlaması olarak Park Chan-wook tarafından uyarlandı.

Film, Sarah Waters’ın romanı Fingersmith (2002)’in modern bir uyarlaması olarak Park Chan-wook tarafından uyarlandı.

* Toni Erdman (Maren Ade)

Toni Erdman yoğun bir film yoğun bir karakter

Uluslarası bir danışmanlık şirketi için Bükreş’te çalışan Ines işi ve kariyerinden başka bir şey düşünmeyen hırslı bir iş kadınıdır. Memleketi Almanya’ya doğum günü için kısa süreliğine döndüğünde uzun süredir görmediği babası Winfried ile karşılaşır. İlerlemiş yaşına rağmen yaptığı yersiz şakalar ve tavırlarıyla adeta cuk gibi bir karakteri olan Winfried, kızıyla biraz daha fazla zaman geçirmek için ondan habersiz Bükreş’e gider. Kısa bir ziyaret olarak başlasa da, kızının yaşadığı manasız hayattan dolayı endişe duyan baba, burada kızını hem neşelendirmek, hem de kaybettiklerini hatırlatmak için biraz daha kalmaya karar verir. Baba kızı bundan sonraki süreçte birbirinden absürt olaylar beklemektedir.

* Kalp Atışı Dakikada 120 (120 battements par minute, Robin Campillo)

Bir zamanlar bizzat Act-Up Pariste görev almış olan yönetmen Robin Campillo, Cannesda izleyiciler kadar eleştirmenlerden de övgü alan yeni filminde, 1990ların başında AIDSe karşı farkındalık yaratmaya çabalayan bu aktivist örgütün hikâyesini anlatıyor.

Cannes ana yarışma jürisinin başındaki Pedro Almodovarın en çok etkilendiği ve hatta basın toplantısı sırasında gözyaşlarını tutamadığı Kalp Atışı Dakikada 120, duygusal yoğunluğu oldukça yüksek, yaralayıcı ve zihinlere kazanan sinemasal anlar yaratıyor.

* Koca Dünya (Reha Erdem)

Film doğanın içinde her daim ışığıyla yeniden doğuyor.

Ormanın derinliklerinde yaşamaya başlayan kardeşler için vahşi doğada hayatta kalmaya çalışmak, bir yandan da para kazanmak çok ağır bir yük olacaktır.

* Kaygı (Ceylan Özçelik)

Arkadaşlarından uzaklaşarak sürekli geçmişini düşünmeye başlar. Anne ve babasının bir kaza sonucu değil de çok farklı bir şekilde hayatlarını yitirmiş olabilecekleri olasılığı, beynini günden güne daha çok kurcalayan bir konu haline gelecektir.

* Benim Varoş Hikâyem (Yunus Ozan Korkut)

Size göre farklı, bize göre sıradan kafalar.*

Adana’nın Ceyhan bölgesinde, arka sokaklarda yaşayan insanların hayat hikayelerini anlatan belgesel seyirciyi nispeten unutulmuş yok sayılmış, kendi hâlinde hayatlarla tanıştırıyor.

* İşe Yarar Bir Şey – Pelin Esmer

Yolculuk sırasında tanıştığı genç hemşire adayı Canan’ın (Öykü Karayel) hikayesi oldukça ilgisini çeker, nitekim Canan, hayatına son vermeye karar vermiş tekerlekli sandalyeye mahkum Yavuz’a (Yiğit Özşener) yardım etmeye gitmektedir. Bu ziyaret, Canan’ın olduğu kadar Leyla’nın da hayatını etkileyecektir.

 

Ateş Alpar