1938’de Kırşehir, Çiçekdağı’nda hayata gözlerini açan halk şairi, aşık ve ozan Neşet Ertaş anadolu’da “Bozkırın Tezenesi” olarak da bilinir, Kırşehir abdallarından, Abdal müzisyen olarak da tarif edilirdi.
Babası saz ustası Muharrem Ertaş, annesi Döne hanımdır. Annesinin ölümünden babası ve kardeşleriyle birlikte sonra köyüne yerleşmişlerdir ve çocukluğu bu köyde geçmiştir. Ertaş, ilkokula gittiği yıllarda önce keman, sonra da bağlama çalmayı öğrendi. Babası Muharrem Ertaş ile birlikte düğünlerde sazı ile çalıp türküler söylemeye başladı. Ertaş, etkilendiği tek kişinin babası Muharrem Ertaş olduğunu söyler. “Babamla ben aynı ruhun insanlarıyız.” şeklinde bu durumu anlatırdı.
İlk plağını 1950’li yılların sonunda “Neden Garip Garip Ötersin Bülbül” adı ile babası Muharrem Ertaş’a ait bir türküyle çıkardı.
Demirel zamanında kendisine sunulan ‘devlet sanatçılığı’ ünvanını; “O dönem Süleyman Demirel cumhurbaşkanıydı. Devlet sanatçılığı bana teklif edildi. Ben, ‘hepimiz bu devletin sanatçısıyız, ayrıca bir devlet sanatçısı sıfatı bana ayrımcılık geliyor’ diyerek teklifi kabul etmedim. Ben halkın sanatçısı olarak kalırsam benim için en büyük mutluluk bu. Şimdiye kadar devletten bir kuruş almadım, bir tek TBMM tarafından üstün hizmet ödülünü kabul ettim. Onu da bu kültüre hizmet eden ecdatlarımız adına aldım.” diyerek geri çevirmiştir.
Halkın büyük sevgi ve desteğini sanat yaşamı boyunca yanında hisseden Neşet Ertaş adeta yaşayan bir efsane olmuştur. Unesco tarafından yaşayan insan hazinesi kabul edilen Ertaş, 25 Nisan 2011 tarihinde İTÜ Devlet konservatuarı tarafından fahri doktora ödülüne layık görülmüştür.
Büyük ozanımız Neşet Ertaş’ı sevgiyle anıyor ve Gönül Dağı türküsünü sizinle paylaşıyoruz
(Yeşil Gazete)
