[Kuşlar, Orman ve Ben] Hangisi: Gönlüm ve bedenim mi, Aklım ve zihnim mi?

Türkiye’de Doğa ve İnsan Konularının Yakın Tarihi’nde Tanıklıklar

Güneşin Aydemir

11

Hangisi: Gönlüm ve bedenim mi, Aklım ve zihnim mi?

Burdur Gölü seyahatinin dönüşü büyük heyecan kapısı olmuştu. Daha çok kuş gözlemek, daha çok araziye gitmek, daha çok bu konuda çalışma yapmak istiyordum. Vaktimin çoğunu dernek çalışmalarına ve Ankara Kuş Gözlem Topluluğu’na vermeye başladım. Hafta sonları mutlaka Eymir ya da Mogan Gölüne, ya da Kızılcahamam veya Balıkdamı’na gidiyorduk çeşitli gruplarla. Hem çok eğlenceli bir arkadaş grubunun içinde girmiştim hem de her gittiğim yerde yeni şeyler öğrenmenin tadına varıyordum.

Mezuniyet Töreni, Bülent Alten ile birlikte.

Bir yandan da okulun son günleri gelmeye başlamıştı. Mezuniyet gibi bir dönüm noktası vardı önümde. Sivrisinek projesindeki çalışmalar ve ilişkiler benden akademisyenlik yolunu seçmemi bekliyordu, öte taraftan sivil toplum dünyasının hareketliliği beni benden alıyordu. Sonunda okulda YÖK tarafından verilen yurtdışında yüksek lisans yapma imkanı tanıyan bursun sınavları açıldı. Ve elbette benden beklendiği şekilde ben de girdim o sınava.

Sınav sonuçlarını bir yerde bekleyeduralım, okulun son günlerinde hocalar da yüksek lisans öğrencilerini yavaştan seçmeye başlamışlardı. Benim yerim belliydi. Şöyle ki, Fen Fakültesi’ndeki zooloji kürsüsü altındaki ekoloji bölümünde olacaktım illa ki. Bir ya da iki sene içinde de ekoloji ana bilim dalı açılacaktı ve bizler, sivrisinek projesi çalışanları olarak o bölümün araştırma görevlileri namzetleriydik.

Yüksek lisans sınavı vardı ama o zamanlar LES değildi o. Her bölüm kendisi açıyordu.

Mezuniyet Töreni – Bülent Alten, Ayşe Boşgelmez – Sivrisinek Projesi ekibi mezuniyet töreninde

Hızlıca geçiyorum; mezun oldum, o cübbeyi ve kepi giydim, diplomayı aldım (duvara asmadım, nerede onu da bilmiyorum şu anda). Sınavların hepsine girdim, hepsini geçtim. YÖK sınavı ile ABD’ye gitme hakkı kazandım. Yüksek Lisans sınavını da kazandım. Hızlıca karar vermem gereken bir sürü durum oluştu. Gönlüm ve bedenim sürekli kuş gözlemeye, dernek işlerine koşturmak istiyordu, aklım, zihnim ise “saçmalama, kariyer ne olacak?” gibisinden sorular soruyordu.

Yüksek lisans programına kaydımı yaptırdım, derslere devam ettim. Tam, master tezimi tatlısularda yaşayan diatomlar üzerine yapmaya karar vermiştim ki, sevgili hocam, arkadaşım Bülent Alten ile bir gün kahve içmeye gittim. Hayatımın bu dönüm noktasındaki bocalamalarım üzerine sohbet ettik uzun uzun. Orada söylediği bir cümle bu dönemeçteki yönümü netleştirdi diyebilirim. Kendisi bunu bilir mi bilmiyorum ama işte yazıyorum, dünya alem öğrensin.

Devam edecek…..

Güneşin Aydemir