Güneş enerjili tekerlekli sandalye ile ilk tecrübe - Alper Şirvan

Dünya Cerebral Palsy’liler Birliği’nin “1 Dakikada Dünyamı Değiştir” kampanyasına “Güneş Enerjili Tekerlekli Sandalye” fikrini anlattığı video ile bir sene önce katılan ve bu fikri ile dünya birincisi olan spastik engelli Alper Şirvan’ın artık hayata geçmiş bu fikrinin sonucu olarak Virginia Üniversitesi tarafından kendisine hediye edilen “Güneş Enerjili Tekerlekli Sandalye”si ile Bursa’da yaşadığı deneyimleri içeren yazısını 3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nde sizlerle paylaşıyoruz.

* * *

Önce özetleyelim:

Güneş Enerjili Tekerlekli Sandalyede ilk an

Dünya CP’liler Birliği’nin (Cerebral Palsy) organize edip Türkiye’de Türkiye Spastik Çocuklar Vakfı’nın desteklediği “1 Dakikada Dünyamı Değiştir” Kampanyası’na “Güneş Enerjili Tekerlekli Sandalye” fikrimle dünya 1.si oldum ve bu fikrimi Virginia Üniversitesi Mühendislik Fakültesi 2 ay gibi kısa bir sürede prototipi yaptı. Kendileri hem prototipi bana hediye ederek, hem de patent hakkını Dünya Spastikler Birliği Komitesine vererek büyük bir jest yaptı.

Geçtiğimiz 2 Ekim 2013 Dünya Spastikler Günü’nde sözkonusu araç, Türkiye Spastik Çocuklar Vakfı’nda düzenlenen bir törenle bana teslim edildi.

Şimdilerde Bursa’da kullanmakta olduğum güneş enerjili tekerlekli sandalyemle ilk seyahatlerimde edindiğim tecrübeleri sizinle paylaşmak istiyorum.

2Kasım 2013 Cumartesi

Bursa'da ilk kullanım 2 Kasım 2013

Aracı, törenden hemen sonra Bursa’ya getirdik, ama koyacak yer olmadığı için dairemizin önüne babam öncelikle bir kabin inşa etti. Kabin 2 Kasım 2013 Cumartesi günü bitti. O gün ilk defa güneş enerjili tekerlekli sandalyeme binip fazla uzağa gitmemek şartıyla şöyle bir turladım.

Yaptığımız bu kısa gezide paneller açık iken eğimli yolda seyahatin denge açısından sıkıntı yarattığını gözlemledim.

Ah bir de yollar düzgün olsa...

Amerika’dan Türkiye’ye birkaç ayda gelen aracın akü şarjı tam dolu değildi. Biz de o akşam elektrik ile aküleri tam doldurup ertesi gün uzun mesafeli bir yolculuk denemesi yapmaya karar verdik.

3 Kasım 2013 Pazar

BKM'de rampalar geniş

O gün hava güneşliydi. Evimize yaklaşık 3 km mesafedeki Barış Manço Kültür Merkezine dolambaçlı sayılabilecek yollardan, kâh panelleri açarak, kâh kapatarak gittim. Yanımda babam da vardı. Akülerin gücü hiç tükenmemekle birlikte, akü seviyesi de hiç düşmedi.

Araç, normale göre büyük olduğu ve panellerle biraz da uzun hale geldiği için Barış Manço Kültür Merkezinde kapıları, mekânları ve sinema girişini kontrol ettik ve sadece sinema giriş-çıkışında nispeten bir darlık olduğunu gördük. Ama ben gene de sinema salonuna girip çıkabildim. Eve gelince şarjım neredeyse tam dolu idi ve tekrar şarja bağlamadık.

O hafta içinde Virginia Üniversitesi’nde projede çalışan Dennis Waldren’a kafama takılan sorular ve aracın genel özellikleri hakkında yazıştım.

Güneş Panelleri ve USB kullanma düğmeleri

Güneş panelleri direkt akülere bağlı ve her ne konumda olursa olsun ışık gördüğü sürece akülere takviye yapıyor. Bu paneller kullanıcı tarafından kumanda yoluyla istendiği anda istenilen konuma getirilebiliyor. Aracın bu ilave kumandasında ayrıca bulunan diğer düğme ile de mevcut USB girişinin enerjisini açıp kapatabiliyorsunuz.

Dennis, usb enerji düğmesini kullanmadığım süreçte kapalı konumda tutmamı tavsiye etti. Anlayabileceğiniz şekilde, az da olsa bir enerji kaybı olabilirmiş. Ayrıca, akülerin ana şarj kaynağının şarj aleti yoluyla normal elektrik marifetiyle olması gerektiğini, panellerin takviye amaçlı olduğunu anlattı. Kendileri düz ve engebesiz yolda test yapmışlar, düşük ve orta hızda aküler gücünü hiç kaybetmemiş. Doluluk oranı %30’un altına düşmediği müddetçe (göstergede 3 kırmızı, 2 sarı ışık olması %30 doluluk anlamına geliyor ) güneşten şarj etmenin 7-8 saat sürebileceği göz önüne alındığında ana şarj noktasının duvardan elektrikle olması mantıklı…

Onun söylediği özetle: “paneller genel kullanımda kapalı dursun, ne zamanki enerji sıkıntın oldu, aç panelleri, biraz bekle, sonra devam et!” şeklindeydi. Bu arada panelleri açıp kapatmanın da şarjdan yediğini belirtmeliyim.

9 Kasım 2013 Cumartesi

Özdilek'e giderken...

Önceki hafta aracı toplamda yaklaşık 6 km. kullanmıştım ve buna rağmen o gün daha uzağa gitmeye karar verdim. Yanımda yine babam vardı. Evimizden itibaren daha önce hiç tekerlekli sandalyeyle inmediğim kadar aşağılara inerek Mesken Caddesine indik. İnişte akülerin şarj seviyesi neredeyse hiç değişmedi. Oradan yukarı doğru çıkarak Özdilek Alışveriş Merkezi’ne vardık; kumanda panelinde akü seviyesi düşse de araç gücünden bir şey kaybetmedi. O ana kadar kat ettiğim mesafe ilk haftayla beraber 12-13 Km’yi bulmuştu. Tek şarjda ve insanların bile zorlandığı yokuşları tırmanarak kat edilen mesafe muhteşemdi. Özdilek’ten çıkıp eve doğru yol alırken akü seviyesi tek kırmızıya kadar düştü ve akü boşalma ikazıyla ötmeye başladı. Durdum, panelleri açıp güneşe döndüm ve 5 dakika bekledim. Akü seviyesi 2 sarıya kadar çıktı ve ötmesi kesildi. Panelleri kapatıp yoluma devam ettim.

Eve vardığımızda aracı şarj aletiyle şarja bağladık.

Çıkmışken pazara da uğradık

Şimdi artık bu kadar uzun mesafe gidebildiğim güneş enerjili tekerlekli sandalyemi daha çok kullanıp daha çok test etmek için kışın geçip parlak, güneşli bahar günlerinin gelmesini bekliyorum.